Keşke Şarkı Sözü Defterleri Tutsaydık
Ben ilkokul çağlarımda iken ailem, ben ve ablamı gitar kursuna yazdırdı. Ablam klasik, ben junior gitarla bu işe başladık. En iyi "Karlar düşer, düşer düşer ağlarım" şarkısını çalabiliyordum. Çünkü sadece iki akor kullanarak çalınabiliyordu. Sonuç olarak ikimizde uzun süredir bir enstrüman çalmıyoruz. Hatta elimize bir gitar tutuşturulup çalmamız istense neresinden tutulacağını dahi şaşırabiliriz.
Ben her türlü başarıya sevk edilip, onları tembellikten elimin tersiyle iterken ablam öyle değildi. Sevdiği şarkı sözlerini bir deftere yazardı. (Şimdi o defterlerin nerede olduğu bilinmez ama.)" Kişi, değişen zevklerinin seyrine bakmak isterse eğer; bu tür anılar adeta kişisel zaman kapsüllerine dönüşüverir." Böylece ne kadar olgunlaştınız? İçinizdeki çocuk ne zaman ölüp gitmiş öğrenebilirsiniz. Unutmamak lazım ki olgunlaşmadan hemen sonraki evre çürümedir. Meyvelerden feyzalarak söyleyebiliriz bunu.
5 yıl evvel yazmaya başladığım günlüklerimin birinci cildinin kapağında sırasıyla Carly Rae Jepsen , Selena Gomez ve Ariana Grande 'nin stickerları var. Bu yazıdaki gibi bir felsefeye kendimi kaptırmadan önce " Amma çocukluk yapmışım. Acaba söksem mi? İlerde, bunları mı dinliyormuşum deyip kendimden utansam mı?" diye düşünürken günümüzde bu sanatçıları dinlemiyor olsamda, ileriye bakacak olursak, belki 10 yıl sonra öyle bir sanatçı kimse tarafından hatırlanmayacak.
Bu düşünceye kapılmamın ardında bir korku yatıyor aslında. 2016'da Oxford tarafından yılın kelimesi seçilen Post-Truth. Tam açıklaması şöyle; "Nesnel hakikatlerin belirli bir konu üzerinde kamuoyunu belirlemede duygulardan ve kişisel kanaatlerden daha az etkili olması durumu." Bir şeyin yanlışı doğrusundan daha fazla dile getirilmişse, yanlışlar zamanla doğru kabul ediliyor. Tıpkı George Orwell'ın efsanevi distopyası 1984 'de olduğu gibi.
Bu düşünceye kapılmamın ardında bir korku yatıyor aslında. 2016'da Oxford tarafından yılın kelimesi seçilen Post-Truth. Tam açıklaması şöyle; "Nesnel hakikatlerin belirli bir konu üzerinde kamuoyunu belirlemede duygulardan ve kişisel kanaatlerden daha az etkili olması durumu." Bir şeyin yanlışı doğrusundan daha fazla dile getirilmişse, yanlışlar zamanla doğru kabul ediliyor. Tıpkı George Orwell'ın efsanevi distopyası 1984 'de olduğu gibi.
Felaket tellalığı yapıyor gibi gözükmek istemem ama doğrularınıza sahip çıkmazsanız gün gelecek onları dahi elinizden alacaklar.
Daha iyi bir gelecek umuduyla hoşçakalın...
Güzel yazısıyla fotoğraflarını benimle paylaşan @fpail'e çok teşekkürler.
0 Yorum: