Tren Seyahatleri #6 Esrarkeş Cincüce

Her seferinde başlık yazarken 'Seyahat' kelimesinin nasıl yazıldığına baktığımı itiraf etmeliyim. Bu sefer vukuatım büyük. Neredeyse iki aydır Tren Seyahatleri yazısı yazmamışım. Çünkü iki aydır Ankara'ya gitmiyordum. Bu yüzden 3-4 günlüğüne de olsa bir gideyim dedim. Sonuçta Sivas bir Ankara değil.


Ek ders saatine karar veremeyen hoca yüzünden her ihtimale karşı gece 23.35'deki Güney Kurtalan Ekspresine bilet aldım. Ders erken bittiği için yurtta fazla duramadım yine gara gidip eşyalarımı bıraktım ve İstasyon Caddesinde yürüyüşe çıktım. Tam yolda katık edecek bir şeyler almaya gidiyordum. Yolda sınıftan uzun saçlı birileriyle karşılaştım. Bu Ümit ve Hasan ile birlikte tren garına gittik. O kadar eşya arasından bir flash bellek bulup onlara verdim. Hiç tren garına girmediklerini söyleyince etraflıca garı gezdirdim. Sonra onlarla beraber meydana geri döndüm. Çift Minareli'nin orada bir adamın fotoğraf çektiğini görünce durup baktık ki, iki minarenin arasında dolunay belirmiş; aşağıdaki gibi olmuştu. Bir de sokak lambası o kadar parlak olmasa daha iyi olurmuş :)


Garın önündeki trafik lambalarından geçmek üzereyken soldan sağa yedi haneli bir ışık gördüm. Kulaklığımı çıkarıp o dikkat çekici korna sesini duyunca koşmaya başladım. İlk defa bir trene geç kalma korkusuyla koştum. Ama zaten şehirlerde on dakika beklemiyor muydu? Gereksizdi o zaman telaşım.
Kalktıktan sonra yazmaya başladım. Trende mürekkep doldurmak zor olduğu için yanıma yedek kalem aldım. Çünkü mürekkebi az olduğunu tahmin ediyordum. en son yanımdaki yataktan biri istemişti bende günlüğünde hayali cemaatine vaaz verdiğini öğrenince geri istedim. Dilerim ki başka dolma kalemler kötü hayallere alet edilmesin :)


Hemen sol yanımdaki kızlar ön koltuktaki bir çocukla 'ce-e' oynuyordu. Annesi "Ödünç alabilirsiniz, isterseniz" diyerek çocuğu koltuğun üzerinden onların kucağına bıraktı. Çocuk sürekli kızların saçını çekip onlara tokat atıyordu. Tokatçı çocuk annesinin yanına dönünce, gösterilen ilgiyi kıskanan kız kardeşi bu seferde onu tokatlamaya başladı :)

Kırıkkale'den o kadar çok kişi bindi ki, vagonda 10-20 kişi ayakta gidiyordu. İşte bu yüzden ekspress trenleri pek tercih etmiyorum. Numarasız bir vagon koyup oraya sınırsız bilet kesiyorlar. İnsanlar da böyle dışarı ta 3. vagona kadar taşıyor.

Orada olduğunu fark etmediğim bir adam çocuk sesinden rahatsız olunca "Sigara içer misin? Sigara vereyim mi?" diye sordu. Ben şaşkınlıkla cevap veremeyince "Sigara içiyor musun?" dedi. İçmediğimi söyledim. Adamın söylediğine değil tipine,kılığına şaşırmıştım. Harry Potter filminden fırlamış gibi bir hali vardı. Üstünde koyu yeşil bir ceket ve aynı renkte kadife pantolon vardı. Pantolonuna önceden plug edilmiş tütün cebini karıştırarak, hızlı adımlarla vagondan çıktı. Yaşlı gözükmesine rağmen çok hızlı yürüyordu. Ben kafabandlı kulaklığımı taktıktan sonra, arkadan kulaklığımı düşürüp "Saat kaç saat?" diye bağırdı. İzlediğim şeyin kapanmasını ve ana ekranın gelmesini beklerken tekrar sordu. o an ne içtiğini anladım. Anlaşılan içtiği sigara değilmiş. Saati söyleyip başımdan gitmesini bekledim ve Ankara'ya varmayı.

Sizce dolma kalem ciddi bir mesele mi? Yorum yapın, fikrinizi söyleyin.